⚠️فقـــــط کمی تامــــــــــل!!!
ما حاضر نیستیم در انظار و در جلوی نگاه مردم گناهی بکنیم ، شرم مون میاد و خجالت میکشیم و حیا میکنیم …
?اما شاید تو تنهایی و تو خلوتامون بتونیم راحت اینکارا رو بکنیم و چشم مون رو با صحنه های گناه پر کنیم
و یا راحت با یک نامحرم در خفا ارتباط دوستانه برقرار کنیم
و یا تو تنهایی خیلی راحت هر حرف زشتی رو به زبان مون برانیم …
از طرفی هم اعتقاد داریم که خدایی هم هست …
❣خدا حاضر و ناظره …
❣خدا میبینه …
❣خدا داره نگاه میکنه …
❣اعتقاد داریم که خدا تو خلوت و جلوت و در دنج ترین مخفیگاه براحتی نظاره گر اعمال انسانه …
همه اینا رو میدونیم اما …
?اما چرا عمل نمیکنیم ؟
چرا با اینکه میدونیم خدا میبینه ولی باز تو خفا و تنهاییامون گناه میکنیم ؟
مگه تو اعتقاد نداری که خدا داره نگاهت میکنه پس چی شد !
تویی که هر روز و شب لغویات و هرزیات زبانی، شده نقل لبت !
اگه پیش یک انسان بزرگ و در « محضر » اولیای الهی قرارت بدند بازم هر حرفی لغو و زشتی رو میزنی
، یا نه اونجا خویشتن داری میکنی و مراقب اعمال و رفتارت هستی
?مگه خدا از اون انسان بزرگ کمتره
مگه عالم « محضر »خدا نیست
پس چرا هر کار زشت و هر رفتار زشتی و هر گناهی از ما بروز میکنه
کجای کاریم ما
چه کسی رو داریم مسخره میکنیم ؟! خودمون رو یا خدامون رو ??
آخرین نظرات