سوگند

?⇦باید بفهمیم چه بلایی بر سر آن جامعه آمد که حسین‌بن‌علی (علیه‌السّلام)، آقازاده‌ی اوّلِ دنیای اسلام و پسر خلیفه‌ی مسلمین، در همان شهری که پدر بزرگوارش بر مسند خلافت مینشست، سر بریده‌اش گردانده شد و آب از آب تکان نخورد!  
? قرآن جواب ما را داده است. میفرماید:
?«فخلف من بعدهم خلف اضاعوا الصّلاة واتبعوا الشهوات فسوف یلقون غیّا» 
✴️⇦آن گاه، پس از آنان جانشینانى به جاى ماندند که نماز را تباه ساخته و از هوسها پیروى کردند و به زودى [سزاى ] گمراهى [خود] را خواهند دید.

? سوره مریم، آیه 59
? دو عامل اصلی این گمراهی:
➊⇦یکی دور_شدن از ذکر خدا و معنویت که مظهر آن نماز است. و کنار گذاشتن محاسبات خدایی از زندگی.
➋⇦دوم «واتّبعوا الشهوات»؛ دنبال شهوترانیها و هوسها رفتن و در یک جمله: دنیا_طلبی. 
?اینها را اصل دانستن و آرمانها را فراموش کردن. این، درد اساسی وبزرگ است.
?⇦ما هم ممکن است به این درد دچار شویم. اگر در جامعه‌ی اسلامی، آرمانخواهی ضعیف شود؛ هر کس به فکر این باشد که کلاهش را از معرکه در ببرد، اگر مصالح خود را بر مصالح جامعه ترجیح دهیم، معلوم است که به این درد دچار خواهیم شد.

َ?پای عشق و اعتقاد که درمیان باشد،تحمل بلا آسان میشود، و همین عشق و اعتقاد بود که زینبِ علی علیه السلام را علیرغم آنهمه مصیبت، همچنان کرّار و رزمندۀ قرآن نگه داشته بود بعد از آن غروب خونین عاشورا ؛?اعتقاد به اینکه خودش و برادرش، و تمام هستی اش، در مِلکیت و فرماندهی خدایی است که بازگشت همه بسوی اوست یقینا؛?«إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِیبَةٌ قالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُون»?[بقره/156]؛
?به پاس ?همین عشق و مقاومت، شبانه روزی، درود و صلوات، نثار حضرتش می نماید، پروردگارش؛ و غرق رحمت و مهربانی اش میکند إلی الأبد؛?«أُولئِكَ عَلَیْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَ رَحْمَةٌ»?[بقره/157]؛
?ما نیز اگر گاه گاهی-زبانم لال-دریغ میکنیم جان و مالمان را از قرآن و اسلام،مرضمان،ضعف ?همان عشق و اعتقادی است که زینب-سلام الله علیها- کاملش را داشت و ما نداریمش؛ حتی در فرکانس پایین ترِ پایین تر?؛?اعتقاد به اینکه خودمان و هرچه داریم دوروبرمان???،درمِلکیت و فرماندهی خداست!! 
ولی لعنت بر شیطان و محبت دنیا،که از خیمۀ حسین و زینب-علیهما السلام-جدایمان میکنند گاه و بیگاه؛ وبجای سرودن«مارأَیتُ إلّا جَمیلاً» درمیدان بلاومصیبت،فریاد بلند میکنیم? به آه و شکایت!⚠ 
?خواهرِ حسین علیهما السلام ،اعتقادش«إِنَّا لِلَّهِ»بود که شعارش این شد? «وما رأيت إلا جميلا»! و هرچه داشت، فدای قرآن نمود!
⌛️ تا فرصت هست زینبی شویم!

در مصیبات و مشکلات، شکرگزار خدایی باشیم که هرچه داریم، مِلک خود اوست و اختیارش را دارد!

رنگ اهل بیت بگیریم و دریغ نکنیم جان و مالمان را از قرآن و ولایت؛
⏲ناگهانی فرصت تمام میشود و صدایمان میکنند! ?

?موازی مسیر کربلا، مسیری هست که نه زخمی به جانمان برسد ونه گزندی به مالمان؟!⬇️

?«فما ذا بعد الحق الا الضلال»[یونس/32]
⛺️با فاصله از حسین خیمه زده بود. مشغول طعام شد که قاصد? امام رسید و صدایش زد?:«آقایم حسین می خواهد تورا ببیند زهیر!»
?مات مانده بودو لقمه جلوی دهانش؛ همسر آسمانی اش، نهیب زد:? «زهیر! پسرپیغمبرصدایت کرده،توتردیدمی کنی؟» (همسر آسمانی قاصد بهشت است! بهشتی ات می کند دست آخر! )
?زهیر!بیدار شو! راه  فقط راه حسین است(و لا تتبعوا السبل فتفرق بكم عن سبيله) [انعام/153]، راههای دیگر را دنبال مكنيد، كه از راه مستقیم او متفرقتان ميسازد! 
?درفکر راه سومی بود زهیر؛ راه خوب بودن وباحسین نبودن و سرندادن! خوب بودن و همه چیز را در راه قرآن، نباختن! میشود؟! میشود در قلبت حسین را داشت! محبت مال و جان را هم داشت؟! ↘️
?ولی در مکتب عاشورا، یامنطبق هستی باحسین و فدا میکنی جان و مالت را?«الارواح التی حلّت بفنائک»؛

وإلا {زبانم لال}، متقاطع هستی و یزیدی ولو با سکوتت!?«شایعت وبایعت وتابعت علی قتله»‼️
?آری در مرام و مکتب عاشورا، برای موازی بودن هیچ راهی نیست!!!

?معجزه حسین وکربلایش، همین است که هیچ بهانه ای برای خوب بودن و سر ندادن، باقی نگذاشته برای هیچ مسلمانی تا ابد!
?جواب حسین را چه می دهند نخبگان و علمایی که در غبار فتنه ها، کنج محراب و کتابخانه نشسته و کنار کشیده اند از معرکه؟! 

⬅️«فَمَا ذَا بعدَ الحقِّ إلَّاالضَّلال»[یونس/32]?در وسط معرکه و میان خیمه حسین که نباشی، آنطرف تر از خیمۀ حسین، جز یزید چیست مگر؟!
?هرمکان کربلایی است و هرلحظه عاشورایی«کلُّ یومٍ عاشورا وکلُّ ارضٍ کربلا»؛من و تورا نیز، بارها عبور میدهند از بلای کربلا با امتحان مال و جان! 

♻️زهیر باحسین علیه السلام یکدله شد وجارو زد قلبش را از تمام عشق های موازی! به دنیا فاتحه خواند! دست ازجان ومال شست وحسینی شد سرانجام؛ 

? ندای«هَلْ مِنْ نَاصِر» فرزند فاطمه، هنوز طنین انداز است بیخ گوش ما آخر الزمانی ها!

?ای نفس من! تکلیف این محبت هایی را که موازی عشق فرزند غریب فاطمه(س)، منبر گذاشته اند میان قلبم، همین حالای حالا روشن کن! بالاخره که چه؟! 

?ای زهیر دل من! چه میکنی؟! خواهی منطبق شو برحسین، و تقدیم قرآن و اسلام نما، جان و مالت را، یا موازی باش و یزیدی! که تفاوتی نکند، خارج از خیمه حسین، چه در بزم شراب لَم داده باشی دوشادوش شیطان ! چه ایستاده باشی میان محراب، به نماز و استغاثه! یزیدی هستی به هر صورت!?«فَمَاذَا بَعْدَ الْحَقِّ إِلَّا الضَّلَال»؟!? تکلیف را حسین فاطمه، بر ما تمام کرده! بیهوده دنبال راه موازی با کربلا نگرد که بعد از مرام علی و اولادش، هیچ مسیر حقی نیست! یا میمانی در رکاب حسین علیه السلام با انفاق مال و جان در راه قرآن، بی عذر و بی بهانه! یا یزیدی هستی و اصحاب نار?

❗زیرا که این دعا نوعی یاری نمودن آن حضرت علیه السلام است. چنانکه در بخش پیشین در مکرمت چهل و هفتم یادآور شدیم، و مؤید این است که یکی از دوستان صالح من یاد کرد اینکه: مولایمان حضرت حجّت علیه السلام را در خواب دیده بود، پس آن حضرت مضمون چنین مطلبی را فرموده بود که: من برای مؤمنی که مصیبت جدّ شهیدم را یادآور شود، سپس برای تعجیل فَرَج و تأیید من دعا نماید، دعا می‌کنم.?

منبع، مکیال المکارم ج۲ ،ص۶۸

​آجرک‌الله‌یا‌صاحب‌الزمان?

هیئت

‌تمام‌شد!
همه رفتند

و تو هنوز ،
بالای تل نشسته‌ای

و فقط گریه مي کني …??