إِنَّ الَّذِينَ يَخْشَوْنَ رَبَّهُمْ بِالْغَيْبِ لَهُمْ مَغْفِرَةٌوَأَجْرٌ كَبِيرٌ
اگه تو تنهایت خدا را حاضر دیدی
و مراقب بودی
اون موقعه لایق پاداش بزرگ هستی
#قطره‌ای‌از‌دریای‌ِ‌نور?
+ملك ۱۲
⁉️از جمله پیام هایی که معمولاً در ماه محرم میهمان تلفن های همراه می شود، این سخن است که: “منتظران مهدی به هوش که حسین را منتظرانش کشتند”
آيا واقعا امام حسين عليه السلام را شيعيان به شهادت رسانده‌اند!؟
?پاسخ:
??آنان که کمر همت به قتل سیدالشهداء بستند، منتظرش نبودند. بلکه دشمنان قسم خورده ی امام حسين عليه السلام و پدر بزرگوارشان امیرالمؤمنین علیه السلام بودند.
✅ بهترین شاهد بر شیعه نبودن آن ها، سخنان امام حسين عليه السلام در ظهر عاشورا می باشد؛ وقتی از آن ها می پرسد که:
?"برای چه می خواهید من را بکشید؟ آیا من حرام خدا را حلال کرده ام و مرتکب گناهی شده ام؟”
?آن ها در پاسخ مولا گفتند:
?"ما از روی بغض و كينه ای كه با پدرت علی بن ابيطالب داريم با تو به جنگ و نبرد برخاسته ايم".
? ينابيع المودة، ص ۳۴۶
?حال می پرسیم که کدام شیعه از امیرالمؤمنین عليه السلام نفرت دارد!؟
?آری، آن ها منتظر سیدالشهداء نبودند؛ بلکه مردمانی بودند که امامشان شمر و یزید و معاویه بود.
✅ شاهدی دیگر بر بطلان ادعای مطرح شده، این است که امام حسين عليه السلام در روز عاشورا آن ها را با تعبير “شيعه ی آل ابی سفيان” معرفی می فرمايد:
?"وای بر شما ای پيروان ابوسفيان! اگر دين نداريد و از روز معاد نمی هراسيد، لااقل در دنيا آزادمرد باشيد “.
? مقتل الحسين، خوارزمي، ج ۲، ص ۳۸ / بحار الأنوار، ج ۴۵، ص ۵۱
? قاتلین امام، منتظر قتل امام بودند نه منتظر حضورش. آن ها در انتظار برای حضور نبودند؛ در انتظار برای جنگ و خون و نزاع بودند.
✅ کینه کجا و انتظار کجا؟
✅ پیرو ابوسفیان بودن کجا و منتظر امام بودن کجا؟
?خانه ی دل آن ها از پای بست ویران بود؛ کجا می توانستند منتظر امام باشند!؟
شخصی از آیت الله بهجت می‌پرسد: امروز عده زیادی از مردم مشتاق آمدن امام زمان (عج) هستند، پس چرا حضرت ظهور نمی‌کنند؟
? این عارف بزرگوار در پاسخ می‌فرمایند:
“امام زمان (عج) هم اگر بیاید با او همان معامله را می‌کنیم که با آباء طاهرینش کردیم!
آیا می‌شود امام زمان چهارصد میلیون یاور داشته باشد و ظهور نکند؟!
خدا توفیق دهد به سوی امام (عج) تیر پرتاب نکنیم!”?
⛅️اللهـم عجـل لولیـک الفـرج ⛅️
?وجعلنا من خیر أعوانه و أنصاره
?در حادثه کربلا با سه نمونه شخصیت روبرو می‌شویم.
?اول: حسین (ع)
حاضر نیست تسلیمِ حرفِ زور شود.
تا آخر می‌‌ایستد.
خودش و فرزندانش شهید می‌شوند.
هزینه انتخابش را می‌‌دهد
و به چیزی که نمی‌خواهد تن نمی‌‌دهد.
از آب می‌گذرد، از آبرو نه…
?دوم: یزید
همه را تسلیم میخواهد.
مخالف را تحمل نمی‌‌کند.
سرِ حرفش می‌‌ایستد.
نوه پیغمبر را سر می‌‌ٔبرد.
بی آبرویی را به جان میخرد
تا به چیزی که میخواهد برسد
?سوم: عمرِ سعد
به روایتِ تاریخ تا روز ٨ محرّم در تردید است.
هم خدا را میخواهد هم خرما،
هم دنیا را میخواهد هم آخرت.
هم میخواهد حسین (ع)را راضی کند هم یزید را.
هم اماراتِ ری را میخواهد، هم احترامِ مردم را.
نه حاضر است از قدرت بگذرد، نه از خوشنامی.
هم آب میخواهد هم آبرو.
دستِ آخر اما عمرِ سعد تنها کسی است
که به هیچکدام از چیزهایی که میخواهد نمی‌‌رسد.
نه سهمی از قدرت می‌‌برد نه از خوشنامی
ما آدمهایِ معمولی راستش نه جرات و ارادهِ حسین (ع) شدن را داریم،
نه قدرت و ابزارِ یزید شدن را
اما در درونِ همه ما یک عمرِ سعد هست!
من بیش از همه از عمر سعد شدن میترسم.
?چه کسانی بدنشان در قبر نمی پوسد؟
?اسبابی که موجب سالم ماندن اجساد و اشیای همراه میت می شود:
1⃣بعضی از اعمال :
پیامبر (صلی الله علیه و آله وسلم) در حدیث معراج می فرماید:
“هر کس دوست دارد بدنش در قبر تازه بماند و نپوسد، باید مسجد را جارو کند".
2⃣همچنین جسد عالمان واقعی و کسی که چهل جمعه غسل جمعه را ترک نکند، نیز در قبر نمیپوسد.
3⃣دعای پیامبر (صلی الله علیه و آله):
رسول خدا می فرماید:در نماز بر جنازه فاطمه بنت اسد مادر امیرالمؤمنین علیه السلام از خدا خواستم که کفن فاطمه بنت اسد را تا ورود به بهشت از پوسیده شدن حفظ کند که خداوند قبول فرمود.
4⃣بعضی از شهادت ها در راه خدا
گویند موقعی که شاه اسماعیل صفوی به کربلا مشرف شد و شنید که بعضی از مردم درباره “حرّبن یزید ریاحی” سخنان ناروایی می گویند، سر قبر وی آمد و دستور داد قبر او را نبش کردند،
✨پس از نبش قبر دیدند که گویا حرّ خواب است و به همان حالتی که شهید شده بود، میان قبر قرار دارد.
5⃣مرحوم مجلسی درباره انبیا و امامان می فرماید:روح و جسمشان پس از مرگ به آسمان عروج می کند و در آن جا در نعمت به سر می برند.
?منابع：
1 - محمد باقر مجلسی، بحارالانوار، ج7، ص 43، ح21.
2 - همان، ج8، ص 144.
3 - همان، ج18، ص 6.
4 - ستارگان درخشان، ج5، ص 146.
5 - همان، ج6، ص 254.
آخرین نظرات